Twenty-four

Zdradziłam moje kino i poszłam do innego. Ale to tylko ze względu na to, że my nie gramy "Wyjścia przez sklep z pamiątkami".
Ktoś już wcześniej wspominał mi o Banksy'm; ja szczerze mówiąc "spotkałam się" z nim po raz pierwszy. Mam mieszane uczucia po obejrzeniu filmu tegoż artysty. Na pewno zafascynowała mnie jego sztuka. Ogólnie zmieniłam zdanie co do street-artu. Ludzie, którzy się nim zajmują, wiedzą że stoją na granicy prawa, nic w tym nielegalnego jednak nie powinno być. Starają się upiększyć szare okolice, w których mieszkają smutni ludzie; w sposób niekonwencjonalny rozweselić obywateli. Nie chodzi im o żaden wandalizm, często w swoich pracach przekazują chęć walki o pokój na świecie, nieraz mocno zahaczają o politykę, a także łączą znane nam ikony popkultury z komicznymi elementami. Wg zwykłych ludzi szokują, wg innych po prostu wyrażają siebie.
Postać Thierry'ego aka Mr. Brainwash'a totalnie mnie zniesmaczyła. Z jednej strony podziwiam jego dążenie do celu i pasję, jaka w jego sercu istnieje, z drugiej jednak dostrzegam irytujący mnie przesadyzm. Może i jest człowiekiem wolnym i "takim jakim chce być", ale jest zbyt nachalny. Osobiście mi nie przeszkadza, ale widzę po samych reakcjach Banksy'ego, że ich przyjaźń nie była możliwa.
Jeśli nie lubisz dziwaków - nie polecam.
Jeśli nie lubisz filmów dokumentalnych - nie polecam.
Jeśli nie lubisz graffiti - nie polecam.
Jeśli nie masz pieniędzy - nie polecam.
Coś w tym jednak było. Jak dla mnie 6/10.

A Banksy? Tak, czy inaczej, od dziś mam do niego wielki respekt.

Mimo swojej szablonowości i identyczności niektóre z prac Mr. Brainwasha także przypadły mi do gustu: